Svensk ordbok 2009, webbversion
dik
`
tning
substantiv
~en ~ar
dikt·ning·en
●
det att dikta
litt.vet.
rum.
se
se
dikta 1
○
äv.
sammanfattningen av (ngns) konstnärliga texter
Frödings diktning
diktning (om ngn/ngt/att+V/SATS)
sedan 1813