Svensk ordbok 2009, webbversion
substantiv ~en ~ar
drink·en●tillblandad dryck som innehåller alkohol
kokk.tid.drinkblandarehon tog sig en drink i baren○äv. om alkoholfri dryck med fruktsmak (som enl. livsmedelslagstiftningen inte får kallas saft el. juice)sedan 1906av eng. drink ’dryck; drink’, till drink ’dricka’; jfr 3dricka