Svensk ordbok 2009, webbversion
enveten
[
e
`
n-
el.
en
`
-
]
adjektiv
envetet envetna
en|vet·en
●
envis
admin.
psykol.
en enveten geting
han har fört en enveten kamp mot miljöförstöringen i trettio år
sedan 1647
till äldre sv.
envett
’envishet; egensinne’