Svensk ordbok 2009, webbversion
erinring
[
e
`
r-
el.
ä
`
r-
]
substantiv
~en ~ar
er·inr·ing·en
●
erinran
komm.
se
se
erinran 1
se
erinran 2
en erinring (om ngn/ngt/SATS), en erinring (mot ngn/ngt) (för ngt)
sedan 1635