Svensk ordbok 2009, webbversion
faskikel
[-∫ik´-ljust sj-ljud]
substantiv ~n faskiklar
fask·ikl·ar●bunt papper
mindre brukl.bok.JFRcohyponymhäfte
sedan 1827av lat. fascic´ulus ’litet knippe; liten bunt’, diminutiv till fasc´is ’knippa; bunt’; jfr fascism