Svensk ordbok 2009, webbversion

finu´rlig adjektiv ~t fin·ur·ligin­riktad på att komma på smålistiga lösningar på problem av o­lika slag admin.psykol.JFRcohyponymklurigcohyponymsinnrikcohyponymfyndig 1cohyponymlurig tidningens finurlige korsordsmakareen finurlig upp­finningsedan 1785trol. bildat till fin, efter mönster av figurlig, naturlig m.fl.