Svensk ordbok 2009, webbversion

fram`bära verb frambar framburit framburen framburna, pres. frambär fram|­bur·iti vissa ut­tryck fram­föra högt.komm.JFRcohyponym1bringa 1 vi frambär vårt varma tack till lands­hövdingenframbära ngtsedan 1400–25Heliga Birgittas uppenbarelserfornsv. fram­bära Subst.:vbid1-154721frambärande, vbid2-154721frambärning