Svensk ordbok 2009, webbversion
verb frambar framburit framburen framburna, pres. frambär
fram|bur·it●i vissa uttryck
framföra
högt.komm.JFRcohyponym1bringa 1
vi frambär vårt varma tack till landshövdingenframbära ngtsedan 1400–25Heliga Birgittas uppenbarelserfornsv. frambära
Subst.:vbid1-154721frambärande,
vbid2-154721frambärning