Svensk ordbok 2009, webbversion
hell
interjektion
●uttr. för högstämd hälsning el. hyllning
åld.komm.hell dig du höga Nord!sedan 1430-taletDe sju sakramenten (Svenska Kyrkobruk)fornsv. häll, eg. böjningsform av hel i bet. ’oskadd, frisk; lycklig’; urspr. ur välgångsönskningar som (far) hell!, (lev) hell!; jfr helig, 1hälsa