Svensk ordbok 2009, webbversion

hell interjektion uttr. för hög­stämd hälsning el. hyllning åld.komm.hell dig du höga Nord!sedan 1430-taletDe sju sakramenten (Svenska Kyrkobruk)fornsv. häll, eg. böjnings­form av hel i bet. ’o­skadd, frisk; lycklig’; urspr. ur välgångs­önskningar som (far) hell!, (lev) hell!; jfr helig, 1hälsa