Svensk ordbok 2009, webbversion

1ill`amående adjektiv, ingen böjning illa|­må·endesom känner tendenser till kräkning admin.med.de flesta av far­tygets passagerare blev illamående under stormenäv. ngt all­männaresom känner sig sjuk JFRcohyponymdålig 3 illamående (av ngt)sedan 1749
2ill`amående substantiv ~t illa|­må·end·etkroppsligt till­stånd med tendenser till kräkning med.hon greps av illamående till följd av stankensedan 1815