Svensk ordbok 2009, webbversion

klu`rig adjektiv ~t klur·iglistig på ett o­beräkneligt sätt admin.psykol.JFRcohyponymknepig 1cohyponymfinurlig en klurig små­länningäv. om handling e.d.en klurig blickäv.svår, in­vecklad vard.ett klurigt problemkluriga teoretiska frågorklurig (för ngn) (att+V)sedan 1920sv. dial. klurig; jfr klura ut