Svensk ordbok 2009, webbversion
[-tä´rnaäv.lan`-]
substantiv ~n lanternor
lantern·an●ljus som lyser på fartyg eller flygplan vid färd i mörker
och som anger dess kurs och typ
sjö.lanternskärmbabordslanternasignallanternatopplanternasedan 1685via ty. av lat. lanter´na ’lykta’; nära besl. med lampa