Svensk ordbok 2009, webbversion
ordningsstadga
[å`rd-]
substantiv ~n ordningsstadgor
ordn·ings|stadg·an●stadga som innehåller alla ordningsbestämmelser
informell beteckning, jfr ”ordningslag”samh.1965 års ordningsstadgaden lokala ordningsstadganden allmänna ordningsstadgansedan 1809