Svensk ordbok 2009, webbversion
pu
`
ke
substantiv
~n pukar
puk·en
●
ond ande
i folktron
provins.
sag.
○
spec.
trollhare
sedan ca 1420
Bonaventuras Betraktelser
fornsv.
puke
’djävul; ond ande’; av ovisst urspr.