Svensk ordbok 2009, webbversion

rann`sakning substantiv ~en ~ar rann|­sak·ning·endet att rann­saka jur.komm.spec. om dom­stols under­sökning och förhör i brott­målåld. i fackmässiga samman­hangrannsakningsdomarerannsakningsfängelserannsakning (av ngn/ngt)sedan 1492Upplands Lagmansdombokfornsv. ransakning