Svensk ordbok 2009, webbversion
rann`sakning
substantiv ~en ~ar
rann|sak·ning·en●det att rannsaka
jur.komm.○spec. om domstols undersökning och förhör i brottmålåld. i fackmässiga sammanhangrannsakningsdomarerannsakningsfängelserannsakning (av ngn/ngt)sedan 1492Upplands Lagmansdombokfornsv. ransakning