Svensk ordbok 2009, webbversion
substantiv ~et, plur. ~, best. plur. ~en
re·cit·at·iv·et●solosång utan egentlig melodi där textens rytm bestämmer den musikaliska utformningen
i operor, oratorier m.m.
musikJFRcohyponymaria
grevens recitativ och aria i Figaros bröllopsedan 1739