Svensk ordbok 2009, webbversion

skym`fa verb ~de ~t skymf·arut­sätta för skymf komm.JFRcohyponymförnärmacohyponymhädacohyponymförolämpacohyponymkränka 1cohyponymsmädacohyponymokväda han skymfade honom genom att kalla honom ”fascist”skymfande till­mälenskymfa ngn/ngtsedan 1661jfr skymf Subst.:vbid1-323547skymfande, vbid2-323547skymfning; skymf