Svensk ordbok 2009, webbversion
substantiv ~n taljor
talj·an●lyftanordning med två block som en lina löper genom
för lyftning av föremål med större tyngd än vad den tillgängliga lyftkraften klarar av
tekn.JFRcohyponymblock 4cohyponymblocktalja
ankartaljarevtaljasedan 1543via nederl. av ita. taglia ’blocktyg; talja’, till tagliare ’skära’; jfr tallrik
verb ~de ~t
talj·ar●förflytta (ngt) i höjdled med hjälp av talja
mindre brukl.tekn.talja in kättingentalja ngtsedan 1698Subst.:vbid1-356102taljande,
vbid2-356102taljning