Svensk ordbok 2009, webbversion

upp`maning substantiv ~en ~ar upp|­man·ing·enyttrande var­vid ngn upp­manas till ngt komm.JFRcohyponymmaning rikta en uppmaning till ngnlyda en uppmaninghörsamma en uppmaningen allvarlig uppmaning till åter­hållsamhetFN:s uppmaning till landet att dra bort truppernaen uppmaning (till ngn/ngt) (om ngt/att+V/SATS), en uppmaning (till ngn/ngt) (att+V/SATS)sedan 1829