Svensk ordbok 2009, webbversion

u`rtima adjektiv, ingen böjning ur|­timaförlagd till annan tid än den normala om möte e.d. åld. el. formelltadmin.samh.tid.JFRcohyponymlagtima urtima riks­möteurtima tingsedan 1734bildn. till 1ur och fornsv. time ’tid’; jfr 1tima