Svensk ordbok 2009, webbversion
u`rtima
adjektiv,
ingen böjning
ur|tima●förlagd till annan tid än den normala
om möte e.d.
åld. el. formelltadmin.samh.tid.JFRcohyponymlagtima
urtima riksmöteurtima tingsedan 1734bildn. till 1ur och fornsv. time ’tid’; jfr 1tima