Svensk ordbok 2009, webbversion

vill`rådig adjektiv ~t vill|­råd·igsom inte kan besluta sig för ngn lämplig handling i en viss situation admin.psykol.JFRcohyponymosäker 3cohyponymtveksam 1cohyponymtvehågsencohyponymobeslutsamcohyponymoviss 2 hon var villrådig om vilken väg hon skulle väljavillrådiga förstagångs­väljareäv. om handling e.d.en villrådig gestvillrådig om ngt/SATSsedan 1746ombildn. av fornsv. villeradha med samma betydelse; till vill och 1råd