Svensk ordbok 2009, webbversion

vir`ke substantiv ~t virk·etträmaterial som är av­sett för viss an­vändning matrl.skogsbr.virkesmätningkärnvirkespillvirkesågat virkeåter­användning av virkeäv. bildligt i ut­tryck för personlig karaktärhon verkade vara av segt virkehan var en vekling men hans yngre bror var av ett annat virkeäv. (i vissa sammansättn.)material till ngt groggvirkesedan 1516Handlingar rörande Helga Lekamens Gille i Stockholmfornsv. virke ’verk; bygge; material’; bildn. till verk