Svensk ordbok 2009, webbversion
vokalis
´
m
substantiv
~en
vok·al·ism·en
●
vokalförhållandena i visst ord
el. viss ordgrupp
språkvet.
vokalismen (a-ö-a) i verbtemat ”falla-föll-fallit”
○
äv.
vokalförhållandena i visst språk
svenskans vokalism
sedan 1850